Sevincli Dünyanın eyni adlı yazısına davam, əlavə olaraq yazıram. İnternet İnternet – mənim üçün məlumat əldə etmək, zəruri insanlarla ünsiyyətdə olmaq, onları axtarıb tapmaq, material, kitab yükləmək, məqalə və ya xəbər oxumaq, xəbərləri çatdırmaq üçündür. Kimisə narahat etmədən… Bizdə ən ciddi saytların belə səviyyəsi sıfıra enmişdir, buna görə səviyyəsizlərimizə minnətdar olmalıyıq. Məhz şərq dünyasındanПродолжить чтение «Virtual dərəbəylik-real insanların virtual səfehliyi…(Sevincli Dünyaya nəzirə)»
Архивы за месяц:Июнь 2016
Həyatı saxlayın, düşmək istəyirəm…
Originally posted on Sevincli Dünya:
İntihar…son on ilin ən çox rast gəlinən qorxunc ifadəsi. Səbəbi hər nə olursa olsun, hər bir kəsin Allah qarşısında etdiyi ən böyük günah bildiyi halda bu addımı son çıxış yolu seçmələri həyəcan siqnalının çoxdan çalınmasının gərək olduğuna sübutdur. Acınacaqlı haldır ki, hər il ötən illə müqayisədə intihar hallarının daha…
Sosial şəbəkələr, yoxsa ailə…
Originally posted on Sevincli Dünya:
Bir zamanlar həyat necə də gözəl idi…nə internet vardı, nə sosial şəbəkələr, nə də bu qədər iyrəncliklər…bəli, düz eşitdiniz, iyrəncliklər…Bəlkə çoxu oxuyub «geri fikirli» deyib keçəcək, bəlkə çoxu heç oxumadan barmağını toxundurmaqla «like» edib vəzifəsini bitmiş hesab edəcək, bəlkə sonacan oxumayıb yarımçıq mövzuya yarımçıq fikir bildirənlər də olacaq. Amma…
Gəl, razılığa gələk
Mixail Baxarev Rus dilindən tərcümə Bu yaxınlarda oturub insanın daxili insanı haqqında düşüncəyə dalmışdım. Fikirləşirdim, bu insan necə bizi hərdən idarə edə, hərdən isə bizə lazım olmayan, ya da bizim üçün təhlükəli olan işləri görə bilər! Hərdən bizim zahirən göstərmək istədiyimizdən kəskin fərqlənə bilər, məsələn: biz zahirən sakit və səssiz görsənə bilərik, halbuki o, mülayimПродолжить чтение «Gəl, razılığa gələk»
Tənha qalmaq hüququ
Yazının müəllifi Mixail Baxarev Rus dilindən tərcümə edən mən Bir gün bir insan dəniz sahilinə gəlir və üfüqə doğru, uzaqlara baxmağa başlayır. Ona ikinci adam yaxınlaşır və ondan bir şey soruşmayıb onun kimi edir. Onları və bu mənzərəni görən və kənardan ötüb keçən üçüncü şəxs onlara qoşulmağı qərara alır. Bir müddət keçdikdən sonra dəniz sahilindəПродолжить чтение «Tənha qalmaq hüququ»
Sadәcә bir dosta var ehtiyacım
Foto: Valeh Arifoğlu Darıxıram, ehtiyacım var bir dosta, әsl dosta, sükunәti mәnlә dinlәyә bilәcәk, mәnim kimi tәnha birisi, tәnhalığın nә olduğunu bilәn, anlayan dost… Susduğumda dindirmәsin, baxışlarımdan oxusun susqunluğumda gizlәtdiyimi… İntim, seks istәmәsin, dost seksi tәklif etmәsin, paylaşdığım sirrlәrimi qorusun, ötürmәsin başqa birinә… Mәni sevsin dost olaraq, dәyәr versin dostluğuma, mәnә, güdmәsin nәsә… Dost kimiПродолжить чтение «Sadәcә bir dosta var ehtiyacım»
Demərəm… (satirik, yumoristik yazı)
Xarici parklara, istirahət obyektlərinə baxıram… Heç bəyənmirəm… Zövqümcə deyil… Əminəm ki, bir çox həmyerlilərim həmfikir olar mənimlə… Xaricdə hər bir universitetin, tələbə şəhərciyində yaşıllıq var, ot, gül-çiçək var, piknik edir, dincəlir, qazonun üstündə otururlar… Görməmişdilər vallah… Yazıqlar bura gəlsələr, dəli olarlar… Bizi müharibə, vətəndaş toqquşması, cahan müharibəsi, axirət qorxutmaz… Biz hər şeyin ən pis halınaПродолжить чтение «Demərəm… (satirik, yumoristik yazı)»
Azad deyil…
Eh… İnsan övladının tək arzusu azadlıqdır əslində… O da gerçəkləşməyən ortaq arzudur insanlar arasında… Azad olmur heç kəs… Tam olaraq azad ola bilmir… İNSAN NƏ DOĞULANDA, NƏ YAŞAYANDA, NƏ DƏ ÖLƏNDƏ AZAD OLUR. ÇÜNKİ RUH KÖLƏ OLUR İNSANA DOĞULDUĞU ANDAN ÖLƏNƏ QƏDƏR. İnsan doğulmamış asılılıq, köləlikdə olur, anasından, ana atasından, özündən… Doğulanda asılı olur valideyn,Продолжить чтение «Azad deyil…»
Dur yanımda…
Foto: Mülkədar Rüstəmov Ayaq saxla, dur yanımda, demə ki, varsan, varlığından xəbərdaram, demə ki, mənimləsən çıxdığımız bu yolda, inanmıram, sən çıxıb gedirdin, mən saxlatdım səni, öndəydin, baxmırdın ki, axsayıram, qalmışam arxada… Dur yanımda, getmə önə, tut əlimdən, tələsmə… Tam olaraq tənha qalmaq yaraşmaz mənə, kölgəmsənsə, ötmə məni, qalma arxamda, dur yanımda, düz yanımda… Sən özümsən,Продолжить чтение «Dur yanımda…»
Bir az…
Yığ ovcuna bir az suyu, susuzlayan zaman içim ovcundan… Ovcuna yığ bir daha suyu, yuyum əl-üzümü, günahlarımı… Yığ ovcuna bir az torpaq, olsun əsası başlanğıcın, davamın… Yığ ovcuna bir az torpaq,tök yerə, bellə, ağac ək, versin bar… Yığ ovcuna meyvələri, birdən ürəyim yolda istəyər, nəfsim çəkər… Yığ ovcuna meyvələri, xəstəyəm axı, təbii dərmanım olar… YığПродолжить чтение «Bir az…»
Sanki, kaş ki, bəlkə də…
Hər sözümün ağasıyam, deyənədək mənimdir, susaydım kaş… Yazmazdım, deməzdim, olmazdım peşiman bəlkə də… Bilirdim hər sözüm, cümləm belə tez ünvanına çatacaq… Nəticəsinə, cavabına qatlana bilsəydik, hazır olsaydıq kaş ki… Sən eşitmədin, oxumadın, mən isə susdum, yoxdur söz, cümlələr sanki… Bir peşimançılıq, məyusluq, təsəlli gizlənir «sanki»də, «kaş ki»də, «bəlkə də»də… «Sanki» bənzətmədir təsəlli üçün, bir dəПродолжить чтение «Sanki, kaş ki, bəlkə də…»
Tənha insanlar…
Bir zaman sevən, tənha olmayan insanlardır tənha insanlar… Dostları, rəfiqələri, qohumları, bir zaman ailəsi olan insanlardır tənha insanlar… Hər bir insan tənhadır, tənhalığa məhkum olur doğulduğu andan ölənədək… Geci-tezi var… Qəlb və vicdan var onlarda… Çox istiqanlı, mehribandırlar əslində… Əsl insandırlar tənha insanlar… Səmimi və cəsarətli, azad və doğru, haqqın tərəfdarı olduğundan tənha qalarlar… HərПродолжить чтение «Tənha insanlar…»
Çək!
Ey, İnsan! Çək, çək əlini həyatımdan… Yaşamaq istəyirəm, qoymursan! Çək, çək gözlərini məndən… Baxışların «pis»dir, pisliyə yozurlar! Çək, çək şəklimi xəyalında… Alma əlinə vərəq, rəngli qələmlər! Çək, çək mənim yerimə yükümü… Çox ağır olsa da, bax, gör, dözürsən?! Çək, vicdan əzabı, qınadın deyə… Qınamaq asandır kənardan baxsan! Çək, çək mənim yerimdən öz nəfsini… Nəfsin ağırdır,Продолжить чтение «Çək!»
Bax!
Bax, falıma, ancaq sus, demə mənə, nə olacaq… Gələcəyi bilməsəm mən, rahat olar yaşamağım. Bax, üzümə, gözlərimin düz içinə, danışarkən… Gözlərin düşməsin dodağıma, sinəmə, ayaqlarıma. Bax, ağlıma, düşüncəmə, bədənimi süzmə barı… Nə təsəvvür edirsən sən, təxmin edə bilirəm mən… Bax, yoxdur bir sünilik məndə, inan artıq! Baxışların soyundurmasın məni, salmasın yatağa, Bir az fərqlən, olma başqalarıПродолжить чтение «Bax!»
Məni bağışla, ürək…
Məni bağışla, ürək… Səni özümkü edə bilmədim… Səsini dinləmədim, çırpıntılarını, döyüntülərini ciddi qəbul etmədim… Yaraladıqca səni başqaları, dəydikcə sənə, qorumadım səni, bağışladım… Məni bağışla, ürək… Özümü sənə sevdirə bilmədim, səni isə özümə… Ağlım önəmlidir deyib, səni susdurdum, ağladın için-için, boğdum… Səni ciddi almırdım axı, sən varsan, ya yoxsan, fərq etməzdi mənə… Məni bağışla, ürək… SənПродолжить чтение «Məni bağışla, ürək…»
Bilirsən, nə istəyirəm? (davamı)
Bilirsən nə istəyirəm?! Nə biləsən! Sənin fikirlərin, istəklərin məndən uzaqdır… Sən məndən daha da uzaqsan! Susmaq istəyirəm özüm üçün… Gülmək istəyirəm fikirlərimə, istəklərimə… Ağlamaq istəyirəm ölmüş dünyama… Yas tutmaq istəyirəm itirdiyim insanlara, bir zaman doğma sandıqlarıma… Səni istəyirəm, qürurum olmasa da, Cəsarətim çatmır, sənə deməyə: «Səni sevirəm… Səni sevirəm!» Hüzur var, sükunət, ətalət… Qeybə çıxıbПродолжить чтение «Bilirsən, nə istəyirəm? (davamı)»
Ədəbi məclis:»Ə» dəbli məclis… 18+
Biri vardı, biri yoxdur… Sizə nədən, kimdən danışım?! Hə, bizim müasir ədəbi məclisimizdən və ədəbi məclisin ədəbi məclisə dəxli olan, olmayan, yazan və yazdığını zənn edən ədəbi mühitin adamlarından… Fevral ayından bəri müşahidə etdiklərimdən yazacağam… Yazı tənqidi, yumoristik, satirik yazıdır. Kim incimək istəyir, bəri başdan incisin. Gözlərimin ikisi aydın, eyni anda… Hə, oxucularım, sizə öncəПродолжить чтение «Ədəbi məclis:»Ə» dəbli məclis… 18+»
Sətiraltı
Alma qadamı… Salma şirin dilini işə, Qadamı alma… Niyyətin əlbir olub, Nəfsin, hissin ilə… Yığ ağlını başına, Uşaq olma, Böyü bir az… Ağrımı alma üstünə, Altında qalarsan… Səbr elə, şair, Vəsf edər səni Afət, Şoka düşərsən…
C hərfi — mənim üçün
C hərfi — mənim üçün Ciddiyyətə varmaq, sonra çıxmaqdır, Can atmaqdır azadlığa, Cavabıdır mənə verdiyiniz sualların… C hərfi — mənim üçün Cənnət, cəhənnəmdir bu dünyada, Cəmiyyətdi qəbul etmədiyim, Cəsarətdir yazdığım hər bir yazımda… C hərfi — mənim üçün Cəhalətdir insanların arasında, Canıma çevrilən doğmalarımdır, Haqqımda danışdığınız cəfəngiyyatlar…
«Q» hərfi
Ramil Mərzilinin eyni adlı şeirinə nəzirə Q hərfi — mənim üçün Qarabağdır, Qara bağdır, Qardaş, qara daşdır, Qandır, qisasdır… Q hərfi — mənim üçün Qadın, qeyrətdi, Qızım, qazancımdır, Qəbirdir, qazamatdır… Q hərfi — mənim üçün Qəfəsdir, qəlbimdir… Qənaət etməkdir hisslərimə, Qürurdur həm də… Q hərfi — mənim üçün Qocalmağa gedən yoldur,Продолжить чтение ««Q» hərfi»
Sevdiyim ikinci kişisən…
Aysel Abdullazadənin eyni adlı şeirinə nəzirə Sevdiyim ikinci kişisən… Niyə ikinci?! Birinci atamdır! Tanısam da, tanımasam da! Atamı çox sevirəm, sonra səni… Sevdiyim ikinci kişisən… Niyə ikinci?-etirazım var! Haqlısan, amma sual verirəm, “Birinci olmağa layiqsən, səncə?!” Sevdiyim ikinci kişisən… Sonra olacaq üçüncü kişi, O da səndən doğulacaq oğlum, Sonra olacaq dördüncü kişi, Unutmusan,Продолжить чтение «Sevdiyim ikinci kişisən…»
Bir kişisi olmalı qadının…
Aysel Abdullazadənin eyni adlı şeirinə nəzirə Bir kişisi olmalı qadının, Güclü, ağıllı, cəsarətli, qeyrətli, Bir baxışdan anlayacaq qadınını, Sözlərə qalmayacaq ehtiyac… Üzməyəcək onu, heç bir zaman… Bir kişisi olmalı qadının, Qoruyacaq onu qalasıtək, Sahiblənəcək ona yadlaşmadan, Olacaq hər kəsi, əri, dostu, Sevgilisi, yol yoldaşı, sirdaşı… Bir kişisi olmalı qadının, Suallara birgə cavab verəcək,Продолжить чтение «Bir kişisi olmalı qadının…»
Sənə…
Aysel Abdullazadənin eyni adlı şeirinə nəzirə Sənə inandımsa, Bağışla, əgər bacarsan, Təqsir məndədir ancaq, Çox sadə və sadəlövhəm… Səni sevdimsə, Bağışla yenə, neyləyim axı?! Səni sevməmək günahdır! Günaha bata bilməzdim… Səni seçdimsə, Bağışla, bu dəfəlik, Seçimlərimdə var doğru, yanlışlar, Sən hansındasan, hələ bilmirəm… Sənə yazdımsa, Dedimsə sözlərimi, Sus, cavabsız qalsın, Cavabını yaxşı bilirəm…
Qadın darıxarsa…
Aysel Abdullazadənin «Qadın özlemi» şeirinə nəzirə Qadın darıxarsa, Soruşmayın niyəsini Kimin üçün, nə üçün Darıxdığını, susacaq axı?! Qadın susarsa, Bitibdir demək ki, sözü, Bəlkə də hazırdır, Getməyə, göz yaşlarıyla… Qadın ağlayarsa, Toxunmayın, yaxın durmayın Təki ağlasın, boşalsın içi, Bəlkə bağışladı, əfv etdi yenə… Qadın bağışlayarsa, Məhv olacaq inamı Ehtiyat edəcək, şübhələnəcək, SəhviПродолжить чтение «Qadın darıxarsa…»
Adamım…
Aysel Abdullazadənin şeirlinə nəzirə Eh, insan, Bilirsən, necə sevinər qadın, sevəndə, sevildiyini biləndə?! Dünyalar qədər, sonsuz, ucsuz-bucaqsız? Hələ sevdiyi insanın elçiləri onun qapısına gələndə? Necə həyəcanlanar qadın… Düşünər ki, “birdən atam məni verməz deyə, razı qalmaz oğlanın ailəsindən”… Həyəcandan var-gəl edər öz otağında, nigaran qalar, “nə oldu” deyə… “Çağırmasalar məni otağa, verməsələr şirin çayı oğlanПродолжить чтение «Adamım…»
Qadınam mən!
Aysel Abdullazadənin eyni adlı şeirinə nəzirə Bir az şirin, Bir az acıdil, Qadınam mən… Bir az zərif, Bir az kobud, Qadınam mən… Bir az sakit, Bir az dəcəl, Qadınam mən… Bir az fahişə, Bir az da mələk, Qadınam mən… Bir az zəif, Bir az güclü, Qadınam mən… Bir az xəstə,Продолжить чтение «Qadınam mən!»
Durğu işarələri… Durğu işarəsi olan insanlar… (Satirik, yumoristik yazı)
Eh… Nə günə qaldım… Mövzu qəhətdi başıma… Yazıram nədən?! Durğu işarələrindən… Durğu işarələri gizlədir məni, gizlənirəm hər kəsdən… Gizlədirəm hisslərimi, ya fikirlərimi? Bəlkə hər ikisidir? Hələ bilmirəm?! Vardır məndə də üç nöqtə, iki nöqtə, nöqtə, vergül, nöqtəli vergül, sual, nida, suallı nida, defis, tire, dırnaq arası, mötərizə… Daha nələr, nələr… Barmaqlarımın sayı ondur ikiПродолжить чтение «Durğu işarələri… Durğu işarəsi olan insanlar… (Satirik, yumoristik yazı)»
Bəlkə həyatam mən, bəlkə də ölüm… (Bir ailə həyatı dramı)
Hər kəs ölümdən qorxar, bir məndən savayı… Hər kəs ölümdən edər ehtiyat, mənsə etmərəm… Bəlkə əbədiyəm, ölümsüzəm mən, xəbərim yoxdur özümdən?! Bəlkə də, mənəm həyat, ya da ki, ölümün özü?! Bəlkə də! Bəlkə mələyəm mən?! Göylərdə çox idi səhvlərim, düzəltmək üçün, cəza kimi göndəriblər məni yer üzünə?! Bəlkə qanadlarım qırılıb, bəlkə şərlə savaşda yaralanmışam, düşmüşəmПродолжить чтение «Bəlkə həyatam mən, bəlkə də ölüm… (Bir ailə həyatı dramı)»
YAŞAMAĞA NƏ VAR Kİ
Zamiq Mehdisoyun eyni adlı şeirinə cavab Yaşamağa nə vardı ki?! Qoysaydılar, yaşamağa, Ölmək də çox asanlaşıb, Qoymurlar amma ölməyə… Deyirlər, çəkməliyik əzab, Deyirlər, yara, dərdlər, Xəstəliklər yaraşıqdır, Həm həyata, həm ölümə… Yaşamağa nə var ki, Hər kəs yaşaya bilsə… Baş qoşmasa, insanlara, Yaşamaq da asanlaşar… Yaşamağa nə var ki, Öz yükümdür, onunПродолжить чтение «YAŞAMAĞA NƏ VAR Kİ»
Vurduğun sillə…
Ramil Mərzilinin “Vurmadığın sillə” şeirinə cavab Bax, dilləndi ağrılarım, Sükunətin içindəykən… Bax, sən vurdun ilk silləni, Silkələdin iç dünyamı… Bax, susmur dərin yaralarım, Kəndir asıram boynuma… Hər sətirdə göz yaşlarım, Hər sətirdə vardır dərdim, Hər sətirdə susmalıyam, Tükənmişdir artıq səbrim… Mən gedirəm addım-addım İrəliyə doğru ancaq… Mən qalxıram pillə-pillə, Zirvədir son təyinatım… İçimdədir, gizli qalan,Продолжить чтение «Vurduğun sillə…»
Darıxmaq…
Ramil Mərzilinin eyni adlı şeirinə cavab Yenə onsuz darıxırsan, Adı yoxdur Darıxmağın… Səhər gəlir, anlayırsan, Gecə gəlir Darıxmağın… Bu darıxmaq elə sənsən, Özün üçün darıxırsan… Darıxmağın dadı birdir, Ya şirindir, ya da acı… Darıxmağın yolu birdir, O da gəlir qəlb, könlündən… Darıxmağa qədər yollar, Üçdür, beşdir, yüzdür, mindir… Darıxmağın vardır sağı, DarıxmağınПродолжить чтение «Darıxmaq…»
Əgər mən ölsəm…
Əgər mən ölsəm… Əgəri, şərti yoxdur ölümün, həyatın axı… Hökmən öləcəyəm, geci-tezi var… Nə qalacaq məndən sonra?! Düşünürəm çox zaman… Nə qoyacağam bu dünyada, Ya da kimləri? Canım qızımı, ana, atamı, Bir də bir zaman ən yaxın dostlarım olan doğma qardaşımı və keçmiş həyat yoldaşımı… Bir də yadlar… Oxucularım, məni bəyənməyən oxumayanları… Yazdıqlarım qalacaq məndənПродолжить чтение «Əgər mən ölsəm…»
Sus, bilməsin kimsə…
Ramil Mərzilinin “Kimsə bilməsin”nə nəzirə Sus, bilməsin kimsə, Yazacağımı, oxuyacağını… Sus, bilməsin kimsə, Sənlə bağlı gizli qalmalı olanları, yoxdur gizli bir məqamlar… Sükunətdə itib batmalı, bizdə qalmalı olan etirafımı, Sus, bilməsin kimsə! Sus, bilməsin kimsə, Özümlə nə aparacağımı, bu dünyadan başqa dünyaya gedirəm hansı yüklə, sirrlərlə… Sus, bilməsin kimsə… Bilməsin kimsə, bizə aiddir bunlar, bizimdirПродолжить чтение «Sus, bilməsin kimsə…»
Atalarımız indi belə deyərdi:
Çoxdandır, bu mövzu ilə bağlı yazmaq istəyirdim, nəhayət ki, imkan oldu, vaxt tapdım. Atalar sözü, məsəlləri, aforizmlərin təhlili və müasir zamana uyğunlaşdırılması bu günkü mövzumdur. Bir neçə atalar sözünü qeyd edəcəyəm, müasir zamanda yaşasaydılar, nə deyərdilər? Söz var kəsdirər başı, söz var kəsər savaşı… Söz var, gələr, keçər, söz var, dələr, keçər… Əsli Müasir halıПродолжить чтение «Atalarımız indi belə deyərdi:»
